اما اين اتفاق نمي‌افتد و نخواهد افتاد! در خيلي از شرايط، تلاش ما مانند اين است كه انتظار داشته باشيم در كوير، هواي لطيف و نسيم كنار دريا را حس كنيم؛ چرا كه اين هوا با حال و روز ما هماهنگ‌تر است! البته كه انتظاري دور از واقعيت و به توهم نزديك‌تر است.
خيلي‌ها هم مي‌خواهند پدر و مادرشان طوري رفتار كنند كه آنها دوست دارند؛ اما توجه نمي‌كنند انساني كه 50 سال از عمرش گذشته است، بسياري از باورها و رفتارها در او نهادينه شده و با تذكرهاي ما هم تغييري در آنها رخ نمي‌دهد. اگر بخواهيم همين روند را ادامه بدهيم اين ميان جرقه‌اي زده مي‌شود و شايد درگيري‌هاي كوچك و بزرگي رخ دهد كه دور از شأن والدين و فرزند است. اما راه‌حل اين اتفاقات چيست؟ بايد چه كار كنيم؟ جواب همان چيزي است كه شما هم تا به حال زياد درباره آن شنيده ايد: سازگاري! حتما تلاش هم كرده‌ايد تا در زندگي‌تان سازگاري را پياده كنيد.
علاوه بر اين، زندگي زناشويي هم به سازگاري محتاج است. همين كه بدانيم شرايط روحي زن و مرد با هم متفاوت است يا اينكه هر دو نفرمان در خانواده‌هاي متفاوت با شرايط تربيتي متفاوت بزرگ شده‌ايم، كمك مي‌كند تا رفتارهاي يكديگر را بهتر بشناسيم و در كنار هم بهتر رفتار كنيم نه اينكه طرف مقابل را مجبور كنيم تا طوري رفتارهايش را شكل بدهد كه دلخواه ماست.
يكديگر را بيشتر درك كنيم. سازش با يكديگر را تمرين كنيم. سازش‌كردن را كه ياد بگيريم براي بسياري از رفتارها دلايل مثبت درنظر مي‌گيريم و ريشه بحث و جدل را خشك مي‌كنيم.
نظر شما